muhteşem bir ağıt bu.
alevileri çok seviyorum. neden onlara
ehl-i beyt dendiğini ise, mezheplere zerre inanmayan bir insan olarak çok iyi anlıyorum. çünkü onlar
hoşgörüden asla ayrılmayan ve daha
hz. muhammed vefat ettiği gün birileri taht kavgasına girmişken (bu kişilere
hz. ebubekir ve
hz. ömer de dahildir) "önce şu cenazeyi bi defnedelim" diyen hz. ali'nin yolundan giden onurlu insanlar. tarihin her devrinde,
islamiyet'in özünde yer alan
sevgi ise hiç olmadığı kadar damarlarında tur atmıştır her dem. hem de en aşağı 1500 yıldır! ve aleviler, islamiyet'in entelektüel kısmını tek başına hep omuzlarında taşıyanlardır.
var olsunlar!
***
sözlere gel;
muhabbet bağında bir gül açıldı
bir derdim var bin dermana değişmem
yüküm lal-ü gevher mercan saçarım
bir derdim var bin dermana değişmem
cümle kuşlar dile gelir yazım der
gövel turnam şam'a gelir güzüm der
benim yaralarım tuzum tuzum der
bir derdim var bin dermana değişmem
garip bülbül gönlüm eğler ses ile
nicelerin ömrü gitmiş yas ile
arayıp bulduğum pür heves ile
bir derdim var bin dermana değişmem
şah hatayi'm muhabbete bakarım
ben doluyum ben dolana akarım
güzel pirim bir dert vermiş çekerim
bir derdim var bin dermana değişmem
https://www.youtube.com/watch?v=hBeXkSLla90